معراج مومنان
🔷 ماه مبارک رمضان؛ معراج مومنان
✍🏻 سید شهور؛ رمضان مبارک به اعتبار اوصاف و ویژگی های مخصوص و منصوص، «معراج مؤمنان» تلقی شده و تجلی بخش عبارت شریف «إنّا إلیه راجعون» می باشد.
- چه اینکه مسمّای این ماه عظیم، دعوت به ضیافت الهی است (۱)؛
- معراج و إسرایِ اسوۀ حسنۀ عالم بشریت حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه وآله وسلم) در این ماه حادث شد (۲)؛
- نیز عروج امیرمؤمنان و مولای متقیان حضرت علی بن ابیطالب (سلام الله علیه) در قلب این ماه یعنی لیالی قدر به وقوع پیوست (۳)؛
- همچنین روزه که به عنوان عبادت مخصوص این ماه تشریع شده، رجعت به سوی خداوند تبارک و تعالی خوانده شده است (۴).
به همین دلیل، ختامه مسک این ماه، «فطر» نامیده شده که بازگشت به اصل خویشتن یعنی حضرت فاطر است.
و اما این سیر صعود از أدنی به أعلی تنها با انجام عمل صالح قابل تدارک است؛ «الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُه». از اینروست که انفاس و نیام در این ماه تسبیح و عبادت شمرده شده (۵)، و جمیع مومنین به هجرت از خویش به سوی امامشان فراخوانده شدند (٦).
«اللَّهُمَّ مَا عَرَّفْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ»
📘 مستندات
(۱) «هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّه». الأمالي (للصدوق)، النص، ص ۹۳
(۲) «الْإِسْرَاءُ قَبْلَ الْهِجْرَةِ بِسِتَّةِ أَشْهُرٍ بِمَكَّةَ فِي السَّابِعَ عَشَرَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَان». مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج۱، ص ۱۷۷
(۳) «قُبِضَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ قَتِيلًا فِي مَسْجِدِ الْكُوفَةِ وَقْتَ التَّنْوِيرِ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ لِتِسْعَ عَشْرَةَ لَيْلَةً مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَان». بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۴۲، ص ۱۹۹
(۴) «فِي الصَّوْمِ جُوعٌ وَفِي الجُوعِ رُجُوعٌ». روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۳، ص ۱۱
(۵) «أَنْفَاسُكُمْ فِيهِ تَسْبِيحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِيهِ عِبَادَةٌ». الأمالي (للصدوق)، النص، ص ۹۳
(٦) «أَلَا وَ مَنْ خَرَجَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ بَيْتِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ نَحْنُ سَبِيلُ اللَّهِ الَّذِي مَنْ دَخَلَ فِيهِ يُطَافُ بِالْحِصْنِ وَ الْحِصْنُ هُوَ الْإِمَامُ فَكَبَّرَ عِنْدَ رُؤْيَتِهِ كَانَتْ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صَخْرَةٌ أَثْقَلُ فِي مِيزَانِهِ مِنَ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ … رَسُولُ اللَّهِ الصَّخْرَةُ وَ نَحْنُ الْمِيزَانُ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ فِي الْإِمَامِ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط …». بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج۲۴، ص ۳۹۶
